اگرچه هر دو ماده قوی و بادوام هستند، اما از نظر استحکام و سایر جنبه ها متفاوت هستند.
برای دستیابی به نرخ تراکم مشابه لوله های PVC، دیواره های لوله HDPE و لوله پلی اتیلن 2.5 اینچ باید 2.5 برابر ضخیم تر از لوله های PVC باشد.
اگرچه از هر دو ماده در ساخت وسایل آتش‌نشانی نیز استفاده می‌شود، استفاده از HDPE راحت‌تر و ایمن‌تر است زیرا پوسته‌های پیروتکنیک را به ارتفاع صحیح خود پرتاب می‌کند. و اگر رها نشود و داخل ظرف منفجر شود، ظرف HDPE با همان نیرویی که ظرف پی وی سی انجام می دهد خرد نمی شود.
خلاصه:
1. پلی وینیل کلراید (PVC) یک پلیمر وینیل ارزان و بادوام است که در پروژه های ساختمانی مورد استفاده قرار می گیرد در حالی که پلی اتیلن با چگالی بالا (HDPE) یک ترموپلاستیک پلی اتیلن ساخته شده از نفت است.
2. پلی وینیل کلراید سومین نوع پلاستیک پرمصرف است، در حالی که پلی اتیلن که از نوع پلی اتیلن با چگالی بالا است، پرمصرف ترین نوع پلاستیک است.
3.PVC آمورف است در حالی که HDPE نیمه کریستالی است.
هر دو قوی و بادوام هستند، اما نقاط قوت متفاوت هستند و کاربردهای متفاوتی دارند. PVC سنگین تر و قوی تر است در حالی که HDPE سفت تر و مقاوم تر در برابر سایش و گرما است.
لوله‌های HDPE قادرند امواج ضربه‌ای را خنثی کرده و جذب کنند تا نوسان‌هایی را که می‌توانند روی سیستم تأثیر بگذارند، در حالی که PVC نمی‌تواند، را کاهش دهد.
وزن کم لوله و اتصالات در پلی اتیلن نسبت به سایر لوله های اتیلن اعم از فولادی یا بتنی باعث سهولت بارگیری، حمل و نقل و نصب لوله و اتصالات پلی اتیلن می شود.
به دلیل مقاومت در برابر دمای پایین، استحکام و پایداری در برابر فشار الاستیک، پلی اتیلن با انعطاف پذیری بالا، قابل حمل و نقل و نصب و اتصالات لوله پلی اتیلن برای دماهای بالا می باشد.
