محتوای پلی فنل چای بسته به عوامل مختلفی مانند آب و هوا، فصل، تنوع چای، تازگی آن و زمان دم کردن می تواند متفاوت باشد.
به طور کلی گفته می شود که چای تی بگ دبش دارای فعالیت آنتی اکسیدانی بیشتری نسبت به چای سیاه است.
با توجه به داده‌های حاصل از بررسی متون علمی و مطالعات مشاهده‌ای در انسان، چای یا برخی از ترکیبات آن برای سلامت قلب و عروق مفید است. در میان این ترکیبات، ما به آنتی اکسیدان هایی اشاره می کنیم که احتمالاً نقش مهمی دارند.
در واقع، مطالعات مشاهده‌ای نشان داده‌اند که مصرف زیاد فلاونول‌ها، در برخی موارد عمدتاً از چای، و همچنین مصرف زیاد کاتچین‌ها، از چای و سایر منابع، با افزایش خطر کاهش مرگ ناشی از بیماری‌های قلبی عروقی مرتبط است. همچنین پیشنهاد شده است که چای ممکن است به کاهش سطح چربی خون در حیوانات کمک کند.
از بروز برخی سرطان ها جلوگیری می کند
مطالعات آزمایشگاهی، روی حیوانات و برخی مطالعات مشاهده‌ای در انسان نشان می‌دهد که چای سبز دارای خواص مفیدی برای پیشگیری از سرطان است.
پیشگیری از پوسیدگی دندان
بررسی متون علمی نشان می دهد که چای سبز یا سیاه می تواند به کاهش تشکیل پوسیدگی دندان کمک کند.
در مورد چای سبز، این پلی فنول های آن هستند که رشد باکتری های مرتبط با حفره هایی مانند E را محدود می کنند. Coli، S. Salivarius و S. mutans. علاوه بر این، چای سبز و چای سیاه این توانایی را دارند که فعالیت آمیلاز بزاق را کاهش دهند، آنزیمی که نشاسته غذا را به قندهای ساده تجزیه می کند، که همچنین به عملکرد ضد پوسیدگی کمک می کند.
متابولیسم را افزایش می دهد
در انسان، چند مطالعه بالینی نشان داده است که کاتچین چای می تواند باعث کاهش جزئی در وزن بدن و درصد چربی شود. این اثر را می توان به ویژه با افزایش متابولیسم توضیح داد. با این حال، بیشتر این مطالعات بر روی عصاره چای سبز خالص شده بود.
کاهش زوال شناختی
یک مطالعه مشاهده‌ای بر روی انسان، ارتباط بالقوه بین چای و عملکردهای شناختی در افراد مسن را بررسی کرد. محققان دریافتند افرادی که روزانه دو یا چند فنجان چای سبز مصرف می‌کنند، به طور قابل‌توجهی خطر زوال شناختی کمتری دارند.
