به عنوان مثال، پلینی پنج جلد کامل از اثر طبیعی خود را در تاریخ (77 پس از میلاد) به طبقه‌بندی «زمین، فلزات، سنگ‌ها و گوهرها» اختصاص داد.
شما می توانید از مواد معدنی و آلی بهره مند شوید.
[6] او نه تنها بسیاری از مواد معدنی را توصیف می کند که تئوفراستوس آنها را نمی شناخت، بلکه کاربردها و خواص آنها را مورد بحث قرار می دهد. او اولین کسی است که به درستی منشا کهربا را به عنوان بقایای فسیل شده رزین درخت از مشاهده حشرات به دام افتاده در برخی نمونه ها تشخیص داد.
همچنین مواد معدنی خاک بسیار پر فایده است.
او اساس کریستالوگرافی را با بحث در مورد عادت کریستالی، به ویژه شکل هشت وجهی الماس، پایه ریزی کرد.
بحث او در مورد روش‌های استخراج در دنیای باستان بی‌رقیب است، و برای مثال شامل یک گزارش شاهد عینی از استخراج طلا در شمال اسپانیا می‌شود، گزارشی که با تحقیقات مدرن کاملاً تأیید شده است.
با این حال، قبل از کارهای بنیادی قطعی تر در مورد کانی شناسی در قرن شانزدهم، باستانی ها بیش از 350 کانی را برای فهرست و توصیف نمی شناختند.[7]
با بهره گیری از مواد معدنی می توان از آن بهره مند شد.
جابر و ابن سینا
کیمیاگران اسلامی نظریه گوگرد-جیوه فلزات را مطرح کردند، نظریه ای که برای اولین بار در شبه آپولونیوس از تیانا سر الخالقا (راز آفرینش، حدود 750-850) و در نوشته های عربی منسوب به جابر بن حیان یافت می شود. نوشته شده در حدود 850-950).[8] تا قرن هجدهم اساس تمام نظریه های ترکیب فلزی باقی خواهد ماند.[9]
با فیلسوفانی مانند پروکلوس، نظریه نوافلاطونی در قرون وسطی به جهان اسلام نیز گسترش یافت و زمینه ای برای ایده های متافیزیکی در مورد کانی شناسی در خاورمیانه قرون وسطی نیز فراهم کرد.
دانشمندان اسلامی قرون وسطی نیز این موضوع را گسترش دادند، از جمله دانشمند ایرانی ابن سینا (ابوعلى سينا/پورسينا) (980-1037 پس از ميلاد)، كه با نام ابن سينا نيز شناخته مي شود، كه كيمياگري و تصور پيشين متافيزيك يوناني مبني بر اينكه عناصر فلزي و ديگر عناصر مي توانستند را رد كرد.
یکی از موارد ماده معدنی سلستین می باشد که میتوان از آن بهره جست.
به یکدیگر تبدیل شوند.[1] با این حال، آنچه تا حد زیادی در مورد ایده‌های متافیزیک یونان باستان و قرون وسطی در مورد کانی‌شناسی دقیق بود، تغییر شیمیایی آهسته در ترکیب پوسته زمین بود.[1]
- منابع:
- تبلیغات:
